Keith Haring: A Radiant Legacy.
Wystawa Keith Haring: A Radiant Legacy w Museum of Pop Culture w Seattle to kolejna prezentacja w MoPOP poświęcona jednemu artyście i wyjątkowa okazja, by zanurzyć się w świat jednej z najbardziej charakterystycznych postaci nowojorskiej sceny artystycznej lat 80. Keith Haring, którego rozpoznawalny styl wywodzi się z subkultury graffiti, wykorzystywał swoją twórczość nie tylko jako formę ekspresji, ale także jako narzędzie aktywizmu społecznego – szczególnie w kontekście walki z AIDS i promocji bezpiecznego seksu.
Keith Haring
(1958–1990) był amerykańskim artystą. Urodził się 4 maja 1958 roku w Kutztown w Pensylwanii i już od najmłodszych lat przejawiał zainteresowanie rysunkiem. W 1980 roku porzucił studia w School of Visual Arts w Nowym Jorku, by w pełni poświęcić się sztuce ulicznej. Jego kredowe rysunki w metrze oraz satyryczne plakaty szybko przyniosły mu rozpoznawalność – zarówno wśród przechodniów, jak i świata sztuki. Już w 1982 roku wystawiał swoje prace w galeriach i muzeach na całym świecie.
Haring tworzył także projekty dla szpitali, sierocińców i organizacji charytatywnych, współpracował z takimi postaciami jak Jean-Michel Basquiat, Andy Warhol czy Madonna. Po diagnozie AIDS w 1988 roku założył Keith Haring Foundation, wspierającą walkę z AIDS i działania na rzecz dzieci. Zmarł 16 lutego 1990 roku, mając zaledwie 31 lat.
Początki - kreda w Nowojorskim metrze?
Keith Haring zaczynał swoją twórczość od rysowania kredą na czarnych tablicach reklamowych w nowojorskim metrze. Były to niezadrukowane przestrzenie przeznaczone na plakaty, które Haring wykorzystywał jako swoje "płótno". Tworzył tam swoje charakterystyczne, proste, dynamiczne rysunki białą kredą – szybko, bez szkiców, reagując na przestrzeń i energię miasta.
Te subway drawings przyciągały uwagę przechodniów i sprawiły, że jego prace stały się rozpoznawalne jeszcze zanim trafiły do galerii. To właśnie od tej formy ulicznej sztuki zaczęła się jego droga do międzynarodowego sukcesu.
Radiant Baby
„Radiant Baby” to jeden z najbardziej charakterystycznych symboli Keitha Haringa – prosty, ale wieloznaczny. Po raz pierwszy pojawił się w jego rysunkach w nowojorskim metrze w 1980 roku. Początkowo wyglądał jak dorosły na czworakach, dopiero później zyskał większą głowę, kompaktowe ciało i… swoją dziecięcą tożsamość.
Haring lubił tę postać, bo mogła znaczyć wiele rzeczy naraz – podpis, logo, symbol życia, znak pokoju albo po prostu coś pozytywnego. I często do niej wracał: rysował ją na luźnych kartkach, rozdawał fanom, umieścił nawet na wielkim ekranie w Times Square.
Dla jednych to była metafora jego miłości do dzieci, dla innych odniesienie do duchowości albo potrzeby nadziei w trudnych czasach. A dla niego? Po prostu najczystszy i najbardziej pozytywny symbol ludzkiego istnienia.
resume artysty
Czy zastanawialiście się kiedyś jak mogłoby wyglądać CV artysty?
Po prawej przykład resume Keitha Haringa z 1988.
Keith Haring współpracował z marką Swatch w latach 80., tworząc serię limitowanych zegarków z jego charakterystycznymi, kolorowymi grafikami. W 1986 roku powstały trzy modele, które szybko stały się kolekcjonerskimi hitami. Już wcześniej, w 1984 roku, Haring zaprojektował plakat promujący Swatch World Breakdance Championship w Nowym Jorku. W 2024 roku Swatch nawiązał do tej współpracy, wypuszczając kolekcję "Break Free" inspirowaną jego oryginalnymi szkicami i stylem.
Okładkę singla Davida Bowiego „Without You” z 1983 roku zaprojektował Keith Haring – i trudno o bardziej ikoniczne połączenie lat 80. Jego charakterystyczne postacie i promienie doskonale oddają klimat epoki i energię utworu. To jeden z tych momentów, kiedy sztuka uliczna spotyka się z muzyką pop w naprawdę ciekawy sposób.
A Very Special Christmas
W 1987 roku Keith Haring stworzył w technice sitodruku okładkę albumu A Very Special Christmas, przedstawiając Madonnę z Dzieciątkiem. W projekcie wzięli udział m.in. Madonna, U2, Jon Bon Jovi i Run DMC, a cały dochód ze sprzedaży płyty trafił na rzecz Olimpiad Specjalnych. Album odniósł ogromny sukces i zapoczątkował wieloletnią serię.
Pop Shop
Keith Haring stworzył Pop Shop – sklep z artystycznymi gadżetami, który otworzył w 1986 roku w nowojorskiej dzielnicy SoHo.
Pop Shop sprzedawał przedmioty codziennego użytku z jego charakterystycznymi grafikami: koszulki, plakaty, przypinki, torby, naklejki i inne niedrogie produkty, które miały na celu udostępnienie sztuki szerokiej publiczności – zgodnie z jego przekonaniem, że „sztuka powinna być dla wszystkich, a nie tylko dla elit”.
Choć niektórzy krytycy zarzucali mu komercjalizację, Haring traktował Pop Shop jako przedłużenie swojej twórczości i aktywizmu. Sklep stał się też miejscem edukacyjnym i punktem kontaktu między artystą a jego odbiorcami.
Istniał aż do 2005 roku, a jego dziedzictwo kontynuuje dziś Fundacja Keitha Haringa.
Galeria, co jeszcze pojawiło się na wystawie?
Co najbardziej mnie zdziwiło i zapamiętałam z Wystawy?
Wystawa Keitha Haringa w MoPoPie totalnie mnie zachwyciła – miałam wrażenie, że wchodzę nie do muzeum w Seattle, tylko prosto do MoMA w Nowym Jorku. Wszystko było dopracowane na światowym poziomie – od aranżacji przestrzeni po sposób opowiedzenia historii jego życia i twórczości.
To niesamowite, jak wiele zdążył stworzyć w zaledwie 31 lat. Czuć, że sztuka była dla niego czymś więcej niż formą wyrazu – była jego językiem, sposobem działania i reagowania na to, co działo się wokół.
Zaskoczyły mnie litografie – wcześniej zupełnie nie kojarzyłam Haringa z tą techniką, a tutaj można było zobaczyć je z bliska, w pełnej krasie. No i okładka singla Davida Bowiego – nie miałam pojęcia, że to jego projekt! Po tej wystawie naprawdę można było poczuć, jak konsekwentny był jego styl. Teraz już wiem, że nie da się go pomylić z żadnym innym.
Świetnie opowiedziana była też historia Pop Shopu – jego sklepiku z gadżetami, który miał dosłownie przybliżać sztukę ludziom na co dzień. To było miejsce, które pokazywało, że sztuka może być na wyciągnięcie ręki. Aż trudno uwierzyć, że zamknięto go dopiero w 2005 roku – to przecież było… całkiem niedawno, prawda? 😉
Ekspozycja jest dostępna od 12 października 2024 roku i potrwa do 23 marca 2025 roku.