Monorail.
Jeśli zastanawialiście się czy komunikacja miejska może być fajna to odpowiedź brzmi… w Seattle, tak! Generalnie, mówi się, że w Stanach Zjednoczonych nie ma dobrej komunikacji miejskiej. Związane jest to z dużymi odległościami pomiędzy miastami czy stanami, dlatego podróżuje się częściej samochodami czy po prostu lata samolotem z miasta do miasta. Na bazie własnych doświadczeń wiem, że nie ma co generalizować, uogólniać, miasta w Stanach są po prostu inaczej budowane, a nadal możemy odnaleźć w nich tramwaje (San Francisco, Nowy Orlean) czy najbardziej znane metro na całym świecie (Nowy Jork) czy wypożyczane rowery, skutery czy samochody na minuty, no i oczywiście autobusy, także jak to ze wszystkim bywa, to zależy.
W dzisiejszym wpisie chcę wam opowiedzieć o ciekawej metodzie poruszania się po Seattle, o kolei jednoszynowej, czyli o naszym Monorail.
Monorail to jedna z atrakcji miasta, kolej jednoszynowa umożliwiająca szybkie przemieszczenie się z Seattle Center do centrum miasta w zaledwie 2 minuty!
Mapa trasy Monorail źródło: www.seattlemonorail.com/about-seattle-monorail/about/updated-route-map/
Historia - kilka zdań
W 1962 roku w Seattle odbyły się Światowe Targi (zwane także Wystawą Światową). Tego typu przedsięwzięcia/ekspozycje są okazją do zaprezentowania dorobku kulturalnego, naukowego i technicznego krajów. Monorail miał zapewnić kluczowe połączenie pomiędzy terenami targów a centrum handlowym w środkowej części miasta. Budowa rozpoczęła się w kwietniu 1961r. przez firmę Alweg Rapid Transit Systems, która otrzymała ofertę, gdyż zaoferowała pokrycie kosztów budowy. Monorail udostępniono publiczności 24 marca 1962 roku prawie miesiąc przed rozpoczęciem Światowych Targów.
Monorail dzisiaj
Trochę liczb i ciekawostek
Ta sama firma - Alweg odpowiedzialna jest za zbudowanie kolei jednoszynowej w Disneylandzie (Anaheim, California, USA) w 1959 roku.
Monorail udostępniono publiczności 24 marca 1962 roku prawie miesiąc przed rozpoczęciem Światowych Targów.
Monorail ma już 59 lat!
Monorail ma 2 pociągi, niebieski i czerwony. Czasem zdarza się, że są obklejane reklamami, np. z okazji ważnego meczu czy wydarzenia w mieście.
Kolej jednoszynowa może pomieścić 250 pasażerów na pociąg.
przejażdżka Monorail trwa zaledwie 2 minuty
Bilet na przejazd w jedną stronę kosztuje 3 dolary.
Budowa kosztowała 3,5 miliona dolarów
W trakcie 6 miesięcy trwania targów Monorail przewiozła 8 milionów gości.
Muzeum Kultury Popularnej (MoPOP), zbudowane 38 lat później, musiało dostosować się do istniejącej już kolei, w wyniku czego Monorail przejeżdża przez budynek muzeum.
Monorail - wynalazek z przyszłości?
Obecnie pociągi przewożą około dwóch milionów pasażerów rocznie. Kolejka Monorail stała się ważnym elementem dla mieszkańców Seattle, którzy korzystają z pociągów podczas ważnych festiwali i wydarzeń sportowych. Światowe Targi z 62. roku skupiały się wokół takich tematów jak nowoczesna nauka, eksploracja kosmosu i postępowa przyszłość. Estetycznie odważne oblicze zarówno Monorail jak i Space Needle (punktu widokowego) miało na celu zaciekawić turystów futurystyczną wizją postępu naukowego. Wyglądająca jak wynalazek z przyszłości kolej oddana na użytek gości światowych targów i turystów doskonale wpisała się w tą wizję.
Pomimo tego, że Monorail ma tylko 2 przystanki, to znajdują się one w atrakcyjnych częściach miasta. Przy Westlake Center mamy mnóstwo sklepów, a także (w zasięgu pieszej wędrówki) dostęp do Pike Place Market – kolejnej z atrakcji Seattle. A z kolei w Seattle Center znajdują się takie atrakcje jak Space Needle, Muzeum Kultury Popularnej (MoPoP) czy Centrum naukowe (Pacific Science Center) oraz Muzeum Szkła (Chihuly Garden and Glass) .
Nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, że Monorail to opcja, która może bardzo ułatwić podróżowanie po Seattle. Kiedy przyjeżdżamy do centrum miasta za pomocą pociągu Light Link Train z lotniska SeaTac, to lądujemy na stacji Westlake Center, z której łatwo możemy przesiąść się do Monorail i dostać do Seattle Center – kulturalnego zakątka Seattle. A to wszystko w zaledwie 2 minuty!
Monorail stał się też częścią mojego dnia, choć jeżdżę nim tylko okazyjnie, towarzyszy mi jednak codziennie, kiedy wyglądam przez okno. Na początku obawiałam się, że będzie zbyt głośny, jednak wcale tak nie jest. Uwielbiam patrzeć, zwłaszcza w deszczowe dni, na przemieszczający się ponad ziemią Monorail sunący do przodu kiedy ja dopijam popołudniową herbatę.
Gratis widok na szczyty górskie w Olympic National Park.
